Schaamte

Na alle nieuwsberichten en foto’s vanuit Rome, naar aanleiding van de schade die daar is aangericht door een aantal Feyenoord-hooligans, vertel ik hoe het vandaag voelt om als Nederlander in Rome te werken:

‘Ik heb in mijn blogs nooit onder stoelen of banken geschoven dat ik een Feyenoord-supporter ben. Ik was 15 december 2014 aan het werk, maar via internet volgde ik live de loting van de Europa League. Ik was zo blij als een kind toen de loting AS Roma-Feyenoord uit de koker rolde. Eindelijk kwam mijn club naar mijn stad, ja MIJN STAD! Ik ben trots op de stad waar ik woon en werk.

Ik heb vele Italiaanse vrienden die van voetballen houden, Laziali en Romanisti. Als het over voetballen gaat, kunnen ze elkaar niet luchten of zien. Echte rivalen. Ik hou me er altijd buiten, dat weten ze. Mijn hart klopt maar voor één club. Naar mijn mening kun je maar tifoso zijn van één club en mijn club is Feyenoord. In de acht jaar dat ik hier woon heb ik maar één wedstrijd niet gezien, een wedstrijd die gespeeld werd terwijl ik in het vliegtuig naar Nederland zat.

Als mijn zoon vraagt of ik een liedje voor hem zing, dan zing ik altijd ‘Hand in hand kameraden’. Zijn Nederlands is niet fantastisch maar het lied van Feyenoord kent hij prima:

Hij geeft (nog) totaal niets om voetbal maar zijn Feyenoord-shirt doet hij maar wat graag aan, vooral omdat Opel de sponsor is en hij gek is op auto’s.

De afgelopen maanden begon de koude oorlog dan ook met mijn vrienden die Romanista zijn. Feyenoord is natuurlijk een eitje voor AS Roma. AS Roma is een rijkere club, heeft in principe sterkere spelers. Met het salaris van twee spelers van AS Roma kun je de hele selectie van Feyenoord betalen. Maar… het balletje blijft rond en wij zijn Feyenoord Rotterdam! Mijn reactie was veelal… ’vediamo, vediamo’.

Mijn kameraad Joris Mathijsen speelt bij Feyenoord en hij heeft voor mij en een paar Feyenoord-vrienden uit Nederland kaartjes geregeld voor de wedstrijd en ik heb natuurlijk een appartementje van Rental in Rome voor mijn vrienden geregeld. Ik heb er maanden naar uit gekeken om mijn club te zien spelen in mijn stad.

Woensdag was het dan eindelijk zover. Ik ben mijn vrienden gaan ophalen op het vliegveld en heb ze naar het appartement gebracht, op honderd meter afstand van Campo de’ Fiori. Terwijl we in het appartement zaten, hoorden we al Feyenoord-supporters zingen. Die hadden zich verzameld op het Campo de’ Fiori. Toen we wat wilden gaan eten en naar Campo de’ Fiori liepen, zeiden we meteen tegen elkaar dat het misschien beter was om ergens anders heen te gaan want de sfeer was enigszins grimmig.

We hebben toen besloten om snel een pizzaatje te eten en zoveel mogelijk van de stad te zien, Roma è Roma. Tijdens onze wandeltour ergerden we ons al regelmatig aan dronken (en wildplassende!) Feyenoord-supporters. Na een hele tour door de stad ben ik naar huis gegaan. Ik was nog geen vijf minuten thuis of ze belden… Campo de’ Fiori schoongeveegd. De krantenkoppen en televisiebeelden logen er niet om. Wij Nederlanders worden opeens weggezet als BARBAREN!

Op de wedstrijddag was ik al om half zeven ‘s ochtends op kantoor. Ik wilde namelijk zo snel mogelijk weg om mijn vrienden nog wat van de stad te laten zien en om nog lekker wat te eten. Toen mijn collega’s binnendruppelden rond negen uur werd er al niet meer over de wedstrijd gesproken. Het enige gespreksonderwerp was nog maar ‘JULLIE HEBBEN GEEN RESPECT’, ‘JULLIE ZIJN BARBAREN’, ‘FATE SCHIFO’, ‘FATELO A CASA VOSTRA’.

Ik werd ook vele malen gewaarschuwd door mijn Italiaanse vrienden om op te passen want niet alleen de Romanisti waren boos, heel Rome sprak reeds schande van de Feyenoord-supporters.

We zijn toen wat gaan eten vlak bij Piazza di Spagna waar de carabinieri reeds op de trappen stonden om de fans daarvan te weren. Op het plein lagen al overal bierflesjes en andere troep. De sfeer was wederom grimmig en we besloten snel weg te gaan. Tien minuten later werd ook daar met harde hand alles schoongeveegd.

We zijn meteen naar het stadion gegaan, op eigen gelegenheid. Eenmaal bij het stadion aangekomen zijn we begeleid door enkele agenten naar ons vak, na een hoop controles en flink doorlopen, op aanraden van de agenten. Wij zaten in het vak van de Feyenoord business club.

De wedstrijd, het resultaat en de sfeer in het stadion hebben mij een heerlijk gevoel gegeven en na de wedstrijd zijn we met een politie-escorte weer teruggebracht richting het centrum. Dan ga je als VOETBALLIEFHEBBER en als Feyenoord FAN prettig slapen.

Vanochtend werd ik, zoals gewoonlijk, vroeg wakker en ben ik met de radio aan naar kantoor gereden. Het doet me heel veel pijn dat er totaal niet over voetballen gesproken werd op Radio Roma. Normaal gesproken worden wedstrijden daar uitgebreid besproken maar het ging alleen maar over ‘I BARBARI OLANDESI CHE HANNO DISTRUTTO LA CITTA’

In de bar krijg ik meteen te horen ‘che facciamo schifo’ en wordt er gesproken over de ‘civiltà’. Ik ga het gebouw van ons kantoor binnen en krijg meteen van de portiere te horen: ‘NON DOVRESTI PIU’ VENIRE QUA, SIETE UNA VERGOGNA’.

Dan kom ik op kantoor binnen en vind ik dit op mijn scherm:

Ook hier wordt er niet over de wedstrijd gesproken en ik word ook BARBAAR genoemd. Als Feyenoord-fan schaam ik me kapot. Een paar hersenloze mensen hebben het verpest voor de ECHTE supporters.’