‘Veel Nederlandse mensen vragen me regelmatig om mijn oude leventje in Nederland te vergelijken met mijn leven in Italië. Nederlandse mensen denken vaak dat hier altijd de zon schijnt en dat ik ‘la bella vita’ leef. De zon schijnt inderdaad vaker dan in Nederland maar werken met 45 graden in de zomer in een stad als Rome is zeker geen pretje.
Maar goed… ik vergelijk niet zo graag mijn Nederlandse en Italiaanse leven. Ik antwoord altijd zo diplomatiek mogelijk met een antwoord als: ‘Geen enkele plek is eigenlijk perfect’. Op een nieuwe plek krijg je er mooie dingen bij, maar op de oude plek laat je mooie dingen achter. Uiteindelijk is het niet beter of slechter, het is maar wat je er van maakt en wat je prioriteiten zijn. Het is in ieder geval anders!
Mijn prioriteit is gelukkig zijn. Ik hoef hier geen carrière te gaan plannen, dat is nutteloos. Ik kreeg in Nederland eens de vraag wat ik later zou willen worden of gaan doen. Er werd natuurlijk gedoeld op mijn ideale baan maar mijn antwoord was: ’Ik wil opa worden’. Ik zie dat namelijk al helemaal voor me… Lekker met andere gepensioneerden een potje kaarten bij de bar en ouwehoeren over niks en de kleinkinderen die in de speeltuin aan het genieten zijn.
Maar het leven hier in Italië is natuurlijk wel anders dan in Nederland. Bepaalde zaken hoor je eigenlijk nooit in Nederland en bepaalde zaken hoor je alleen in Italië. Vragen die je bijvoorbeeld niet zo snel in Nederland zult horen zijn:
Hai fatto colazione?
‘s Morgens vroeg voor, tijdens of na het stukje trein richting de Sint Pieter komt deze vraag al aan bod. Veel mensen gaan namelijk zonder ontbijt de deur uit en nemen een caffè en een cornetto in een bar.
Prendiamo un caffè?
Misschien wel de meest gestelde vraag. Italianen nemen heel regelmatig een koffietje. Als je iemand toevallig eens tegenkomt, collega’s op het werk, vrienden in een winkel… Het komt geregeld voor dat je dan 5 tot 6 caffè op een dag drinkt.
Che hai mangiato ieri? Che mangi stasera?
Er wordt zo vaak over eten gesproken… Niet alleen over wat je op dat moment eet, maar ook de lunch of het diner van de dag ervoor of van dezelfde avond wordt besproken.
Sei stato al mare?
In de zomer, na een weekend of na een vrije dag, is de meest gestelde vraag of je op het strand bent geweest. Het is uiteindelijk erg dichtbij – en voor Romeinen het ideale uitje.
Domani pizza tutti insieme?
Meer dan regelmatig worden op vooral vrijdag-, zaterdag- of zondagavonden avondjes georganiseerd bij iemand thuis om gezellig een pizza te eten. Bij de pizzeria gehaald, maar beter nog zelf gemaakt natuurlijk.
Facciamo un aperitivo?
Na het werk, na een dagje strand of voor een diner is het heel normaal om met vrienden en/of collega’s een aperitivo te gaan drinken. En dat is wat anders dan de Nederlandse borrel ?
Come si mangia in/a….?
Misschien wel de vraag waar ik het meest aan heb moeten wennen toen ik hier kwam wonen. Als je op vakantie bent geweest en weer terug bent, is de eerste vraag meestal hoe er gegeten wordt in het land waar je geweest bent. Een Nederlander vraagt eerder hoe het weer was, maar voor een Italiaan is eten la cosa più importante…
Vragen die je niet zult horen in Italië maar wel in Nederland zijn er ook:
Gaan we stappen met de mannen?
Een avondje met alleen mannen op stap is hier zo goed als uitgesloten. Een avondje voetballen met een pizza na afloop of een aperitivo zit er nog wel in, maar een avondje tot diep in de nacht met alleen mannen op stap niet. Het is hier veel normaler om met mannen en vrouwen samen op stap te gaan.
Hoe is het weer morgen?
Er wordt bijna nooit gevraagd wat voor weer het morgen wordt. Vooral in de zomer schijnt de zon toch haast altijd, dus applicaties zoals buienradar zijn hier ook niet nodig.
Hoe is het op het werk?
In Nederland gaan veel gesprekken over het werk. In Italië wordt er tussen vrienden eigenlijk bijna niet over werk gesproken. Werk iets wat je simpelweg doet, praten doe je over het leven. En over eten…
Slapen de kinderen al (om 20.00 uur)?
Ik heb Nederlandse vrienden die me rond een uur of acht ‘s avonds bellen. Dan is het in huize Van Aggelen echter spitsuur. De kinderen gaan niet rond 20.00 uur naar bed, maar op dat moment wordt er uitgebreid gegeten. Vervolgens kunnen ze nog even spelen om dan rond 21.30 uur naar bed te gaan. Papa en mama zijn dan ook behoorlijk moe ondertussen dus die gaan niet veel later slapen. Gelukkig maar dat ons dan de dag erop zo’n vijf tot zes caffè wachten…’
Reactie schrijven
Mia Chabolla (maandag, 06 februari 2017 19:00)
I will right away grasp your rss as I can not in finding your email subscription hyperlink or e-newsletter service. Do you have any? Please allow me understand so that I may just subscribe. Thanks.