‘Ik heb jullie al eens eerder verteld dat de gesprekken in het dagelijkse leven van een Italiaan veelal over eten gaan. Over wat je hebt gegeten, maar ook en vooral over wat er gegeten gaat worden. De afgelopen weken was dit nog erger dan anders, met de feestdagen in het vooruitzicht. Aangezien ik pas in Nederland was geweest, bracht ik de kerstdagen door bij mijn Italiaanse schoonfamilie. Het grote voordeel was dat het kerstmenu al lang voor kerst was vastgesteld door de oude garde, de vrouwen die voor en tijdens de kerst de keuken bestierden. Tussen al het eten door werd er vooral veel gekaart. Een kaartspel met Italiaanse speelkaarten, bestia genaamd, heb ik aardig wat uurtjes gespeeld. Het is een soort van toepen maar dan met Italiaanse speelkaarten.
Tot zover de rust.
Want meteen na de laatste kerstgang barstte de discussie over Oudejaarsavond écht los. We waren al weken met vrienden aan het heen en weren om de plannen voor 31 december te bespreken. Gelukkig hadden we geen last van het normaal gesproken eerste probleem: wel of niet uit eten gaan. We wilden met de kinderen gewoon lekker ergens bij iemand thuis zijn – en aangezien wij de jongste hebben was de keuze dus gemakkelijk: Oud&Nieuw vieren we bij de familie Van Aggelen.
Maar dan! Dagen, weken al wordt er gediscussieerd over wat er dan allemaal op tafel moet komen. Ik opperde het idee om de discussie niet altijd live te voeren, maar via berichtjes, door een whatsapp-groep aan te maken. Wat ik toen nog niet wist, was dat als ik mijn telefoon elke ochtend aanzette dit honderden ongelezen berichten tot gevolg had. Met op de nuchtere maag discussies over wel of geen lasagne als primo… Vis of vlees? Of alle twee? Voor dat deze simpele vraag is beantwoord, ben je al twee avonden verder. En als dat uiteindelijk unaniem is besloten, moet er natuurlijk ook nog beslist worden WAT voor vis er gegeten wordt. Gelukkig kun je om één ding niet heen tijdens Oud & Nieuw, de lenticchie (linzen). Dit is traditie en hoe meer linzen je eet, hoe meer geld je gaat verdienen in het nieuwe jaar. Die staan dus op het menu, zonder discussie. Maar goed, daarmee heb je nog geen avondvullend diner. Suggesties vlogen over en weer. Een van onze vriendinnen is ook nog eens een foodblogger en je hoeft maar iets te roepen en zij maakt er meteen een heel gerecht van. Dus ideeën te over en ik vind ALLES lekker, dus dat maakt het niet makkelijker.
Hier enkele passages uit de berichten:
Uiteindelijk is het menu als volgt vastgesteld:
Polpo e ceci Crostini alla Pascucci (burro e alici)
Impepata di cozze Lasagne di pesce
Calamari ripieni di patate
Gamberoni al brandy
Verdure miste grigliate
Lenticchie e salsicce
Denk je dat ik er dan ben? Vergeet het maar, want alles (maar dan ook écht alles) wat je hebt gegeten met kerst en Oud&Nieuw dien je ook goed te onthouden. De meest gestelde vraag deze dagen is dan ook: Che cosa hai mangiato?
Ik kan dus nog geen zucht van verlichting slaken na al dat eten – en al die discussie. Want toen het menu voor Oudjaar eenmaal stond, ging de discussie vrolijk verder. Want op Nieuwjaarsdag is er een lunch met vrienden en familie. En dan is het 6 januari weer La Befana – en dat vieren we hier in Italië met, juist, eten!’
Reactie schrijven